Kijk, dat het moeilijke en tumultueuze tijden zijn, dat zal niet snel of makkelijk tegengesproken worden. Iedereen heeft daar een al dan niet gefundeerde mening over maar eenieder reageert anders. Emo-mensen zoals zangers roepen op om de nakende verkiezingen te boycotten, anderen, misschien meer rationele individuen, zien zich geroepen om de gehekelde en over het paard getilde politieke klasse te vervoegen. Hopelijk met de juiste bedoeling om een noodzakelijke kentering teweeg te brengen in het maatschappelijk denken van deze elite. Maar net zo zeer om hen weer op het juiste pad te brengen, want hun bekommernissen en politieke spelletjes staan ondertussen mijlenver weg van wat de man in de straat bezighoudt.
Waarom echter laat iemand als Siegfried Bracke, al jaren gesolliciteerd door zowat elke bestaande partij of ambitieuze stichter van een nieuwe formatie, zich juist nu overhalen om het strijdperk te betreden ? Dat is een terechte vraag, maar het typeert de achterdochtige stijl van de media om enkel de negatieve, opportunistische reden te ontcijferen en uit te smeren over pagina's krant of magazine, uren radio of tv. Iedereen reageert anders op rampmomenten. Sommigen gaan zo hard mogelijk lopen, anderen kunnen enkel nog ontieglijk luid roepen en krijsen terwijl anderen heldhaftig in de bres springen en de situatie proberen op te lossen.
Ik zeg niet dat ik dat uit volle overtuiging geloof maar verdient niet iedereen, zelfs een aspirant politicus, nog niet of minimaal gecorrupteerd door de almacht, een eerlijke kans ? Daar gaat het mij om.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten