Ik werk bij een Belgische beursorganisator, neen niet de Bel20 of Euronext of dat soort gokspelen, een bedrijf dat professionele vakbeurzen op poten zet. Wat doe ik daar ? Ik ben verantwoordelijk voor alles wat ICT is en eventlogistiek. Dat doe ik al sinds 1995 met veel plezier. Een echte challange is dat geweest om de logistieke processen van zo'n events in kaart te brengen en te beheersen. Ik zeg wel degelijk geweest want veel is er niet meer aan, zonder een dikke nek te hebben, kan ik ondertussen met zekerheid zeggen dat ik niet echt meer veel moet nadenken bij de dingen en dus meestal op auto-pilot werk wat dat betreft. En dat beangstigd me wel af en toe, vooral in de laatste dagen voor het event. Je gaat je dan toch afvragen of je instincten en automatismen je niet heel even in de steek hebben gelaten. Je houdt je niet meer zo aan je geweldige checklists van jaren geleden. Waar vind ik die trouwens nog terug is de vraag. Je raakt zo één met je job en met wat je moet doen, dat je nog nauwelijks nadenkt en zo verstar je in vaste procedures en gewoonten. Dat is niet goed, maar wel makkelijk. Ik doe nu in 10 minuten waar ik jaren geleden een hele dag over deed. En dat niet alleen dankzij de inzet van meer en betere informatica- en automatisatie-middelen. Maar gewoon omdat je niet meer moet nadenken. Hoe hou je dan toch een vorm van inspiratie en innovatie over ? Door jobrotatie ? Ja, dat kan zeker, maar gaat ten koste van algehele efficiëntie van het bedrijf. Iemand anders zal jou jobinhoud anders bekijken en dingen misschien anders en beter aanpakken. Maar hoe lang duurt het alvorens hij/zij dit kan ? Is die tijd voorhanden ? Wat vinden de klanten hiervan ? Wat vinden de overige collega's in het team hiervan ? Hoe gemotiveerd is die andere om gedurende een vooraf gekende beperkte periode de dingen aan te pakken en innovatie te bedenken ? Is die innovatie dan wel "in line" met de algemene toekomstvisie ? Ik zou het willen vergelijken met politieke mandaten van 4 of 6 jaar. Is daar eigenlijk ooit al iets goeds uit voort gekomen ? Zo goed als alle ministers zijn ettelijke maanden bezig om zich in te werken en allerlei brandjes op hun departement en binnen hun bevoegdheden te blussen alvorens ze aan het echte beleidswerk kunnen beginnen. Dat maakt meestal meteen brandhout van wat de voorganger heeft bedacht. Ah ja, dat moet, want daar hebben ze in de vorige legislatuur met veel bombarie oppositie tegen gevoerd. Tegen de tijd dat ze een aantal deftige besluiten hebben voorgedragen, zijn ze al voorbijgestreefd door de steeds snellere evolutie in onze maatschappij. Dan gaan er maanden voorbij aan discussies, ammendementen en compromissen, om vervolgens tot de conclusie te komen dat afgeweken moet worden van een aantal standpunten omdat ze niet meer "in tone" zijn met de agenda voor de volgende verkiezingen. Het is een beetje als een dobberend vlot op een wilde zee. Je raakt waarschijnlijk ooit wel eens aan wal, je weet alleen niet waar en wanneer. Onderweg lijk je soms snel vorderingen te maken maar eigenlijk ga je vaak meer dieper de zee in dan dat je richting eindbestemming dobbert.
Enfin, ik heb een zeer duidelijk beeld van hoe het landsbestuur beter georganiseerd zou worden. Die geef ik je volgende week mee. Tenzij er nu al kandidaten zouden zijn om hun mening te geven, want die hoor ik graag.
Tot volgende week.
